Ruim 8 jaar geleden werd ik voor het eerst moeder van een dochter Soof, direct vanaf de start had ik zoals veel moeders geen idee wat me overkwam. Soof huilde veel en had veel last van overgevoeligheden. Ik heb als moeder zoveel hulp ingeschakeld voor mijn dochter, niks hielp. Van dokters naar fysio en ook in het alternatieve circuit kwamen we er niet uit. Ik merkte dat het mijn dagen volledig overnam. De dag moest volgens een bepaalde structuur lopen omdat de hel anders losbrak in de nacht en niemand sliep. 

Op doorzettingsvermogen en met een gezond verstand zoals ik ben opgevoed gingen we door op standje: altijd doorzetten en stel je niet aan. Ik merkte aan mijn lichaam dat ik steeds meer roofbouw pleegde. Niet slapen breekt iedereen op maar geen ruimte meer voor jezelf hebben ook. Mijn dagen draaiden om moeder zijn en verder kon daar niks meer bij. Ik wist na de geboorte van ons tweede kindje, zoon Pax die drie jaar later kwam dat ik de knop om moest zetten. Ik kan me zelfs het moment nog zo helder voor de geest halen. Ik besloot op een bepaald moment: Dit moet anders. Ik wil een gelukkige moeder zijn. Gelukkig met mijn kinderen en gelukkig met mezelf. Ik kwam in aanraking met NEI en besloot de opleiding te gaan volgen. Direct veranderde NEI mijn leven. Ik kreeg als moeder steeds meer mijn eigen leven terug. Mijn eigen plezier terug. Ik kreeg ruimte om wat vaker van huis te zijn en om mij persoonlijk te ontwikkelen.

De wens voor een derde kindje was heel groot. De situatie waar ik in zat als moeder liet geen ruimte voor nog een kindje. Ik wist heel goed dat mijn gezondheid op dat moment het niet toe zou laten om nog een zwangerschap door te gaan. Na ruim 1,5 jaar met NEI te hebben gewerkt was mijn gezondheid zo optimaal geworden dat ik het aandurfde om toch nog voor een derde kindje te gaan. Nu inmiddels een gezond derde kindje verder, zoon Beau heb ik ook steeds meer mezelf als moeder terug gevonden. Ik werk nu als moeder en heb alle vrijheid om bij alles aanwezig te zijn wat ik belangrijk vind. Dit doe ik dan ook met alle plezier. Ik werk in de vakanties zo min mogelijk om te genieten van mijn kinderen. Ik kan mijn kinderen helpen en ondersteunen als ze ergens tegenaan lopen en heb de vaardigheid in mezelf ontwikkelt om mijn kinderen gezond boeren verstand mee te geven maar ook te leren vertrouwen op hun gevoel. En juist dat is voor mij de gouden combinatie als moeder.

Mijn visie

‘Leer het je kind zelf te doen’

Ik geef als moeder alles voor het geluk van mijn kinderen. Ik wil ze leren het zelf te doen in het leven. En ik wil ze heel graag als kind als de vaardigheid van NEI meegeven. Daarom leer ik mijn kinderen op jonge leeftijd al contact te maken met hun gevoel en hun onderbewustzijn. Voor mij is NEI een tool in het gezin die onmisbaar is in het ouderschap. Ik wil als moeder de talenten van mijn kinderen optimaal naar boven halen zodat ze zich bij zichzelf mogen blijven. Soof heeft door NEI een prachtige creativiteit ontwikkeld, Pax laat zien hoeveel kennis hij in huis heeft en Beau is de vrolijkste baby die er maar is (en slaapt altijd door, ook niet onbelangrijk na een huilbaby). Kinderen zijn systemisch belast met trauma vanuit hun ouders. Het familiesysteem draagt trauma met zich mee dat je als ouders automatisch doorgeeft. Wanneer je deze lagen weg kunt werken bij jezelf zie je de mooiste vaardigheden bij je kinderen ontstaan.

Nog wat leuke weetjes over mij:

Ik eet elke dag chocola samen met Soof. Een aantal van mijn familieleden hebben dit ‘chocoladevirus’ in de genen zitten en ik ben er een van. Mooi om te zien dat het systeem ook heel veel fijns doorgeeft.

In Italië ligt ons hart als gezin. Ik ben ermee opgegroeid en ging met mijn ouders elk jaar naar een familiepark aan het Gardameer. Een verborgen parel die in een familiesfeer met elkaar omgaan en elk jaar dezelfde mensen elkaar treffen. We gaan er nog steeds elk jaar naartoe. Ook mijn ouders en broertjes ons hele gezin is eraan gehecht al meer dan 25 jaar. Hier komen dus ook de citroenen vandaan. Het doet mij denken aan de plek waar ik het gelukkigst ben.

Ik ben getrouwd met Maarten en we zijn al zo’n 20 jaar samen. Omdat ik niet van verrassingen houdt en altijd alles weet heeft hij me ten huwelijk gevraagd onder de Eiffeltoren in Parijs omdat dat de laatste plek was die ik had verwacht omdat het zo afgezaagd was. Inmiddels zijn we alweer 9 jaar getrouwd.

We hebben een hond Pip. Mensen die mij goed kennen weten dat ik heel goed ben in het opvoeden van mijn kinderen en heel slecht in het opvoeden van mijn hond. De hond heeft helemaal geen grenzen in huis en mag van mij alles.

Ik doe het liefst sporten in mijn eigen tijd waarbij ik mijn kinderen kan betrekken. Dit zijn meer hobby’s zoals lekker skeeleren of samen met de kinderen de hond uitlaten met een lange wandeling. Dit doen we dagelijks zodat we samen lekker veel bewegen.

Een gezonde leefstijl is heel belangrijk voor mij. Het liefste eet ik samen met mijn zoontje Pax de hele dag door fruit. We zijn gek op alle soorten en kunnen samen heel erg genieten van een lekker fruitbordje. Mijn kinderen noemen dit een verrassingsbordje waar ik allemaal lekkers op leg voor ze. Verschillende soorten fruit en groente en soms iets kleins te snoepen ertussen.